4.
Widzenie postaci Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus
"Przeszłe jego myśli próżne
pogrążyły się w zapomnieniu wobec tych świętych pragnień, które żywił, a które
potwierdziło w nim następujące widzenie. Pewnej nocy, gdy nie spał, ujrzał
obraz naszej Pani ze świętym Dzieciątkiem Jezus. Widzenie to napełniło go na
dłuższy czas nadzwyczajną pociechą i tak wielkim wstrętem do całego życia
przeszłego, a szczególnie do grzechów cielesnych, iż zdawało mu się, że
wymazane zostały z jego duszy wszystkie te obrazy i wyobrażenia, które aż do
tej pory były w niej wyryte. I tak od tamtej chwili aż do sierpnia 1553 roku,
kiedy rzeczy te są notowane, nigdy nie dał najmniejszego przyzwolenia na pokusy
cielesne.
Brat
jego, a także i wszyscy domownicy zauważyli po jego zewnętrznym sposobie życia
zmianę, jaka dokonała się w jego duszy" (Autob. 10).
Przyjaźń Ignacego z Jezusem umacnia
się. Jedyną odpowiedzią na miłość jest miłość. Jezus staje się najlepszym
przyjacielem, a od dobrego "towarzysza" domaga się poznania swojej
Matki - Maryi. Otrzymany niespodziewanie dar widzenia jest wielkim pocieszeniem
dla Ignacego, powoduje wzrost jego wiary, nadziei i miłości. Utwierdza ono jego
dobre pragnienia i powoduje w nim widzialną zmianę. Również domownicy
potwierdzają tę zmianę. To jest inny człowiek. Każdy chrześcijanin, aby nie
czuć się osieroconym w swoim zaangażowaniu życiowym ma swoją Matkę, Matkę Jezusa."
Ignacy od tego momentu, będzie
zbliżał się do serca Chrystusowego, w przyjaźni i intymności z Nim, przez
pośrednictwo Maryi, Matki Chrystusa, przede wszystkim w momentach ważnych
swojego życia; np. w momencie nawrócenia Ignacy powie: "Proś Maryję, aby
wyjednała u Syna swego łaskę dotyczącą trzech rzeczy:
Po
pierwsze, abym miał wewnętrzne odczucie i poznanie swoich grzechów i odczuł
wstręt do nich.
Po
drugie, abym odczuł nieład swych czynów, a brzydząc się nim poprawił się i
uporządkował.
Po
trzecie, prosić o poznanie świata, abym czując doń wstręt odrzucił od siebie
rzeczy światowe i próżne" (C.D. 63).
Ignacy prosi jeszcze Maryję.
"Żeby mi uzyskała u Syna i Pana swego łaskę, aby mnie przyjął pod swój
sztandar, sztandar Krzyża." (C.D. 147).
Pytania
dotyczące twojego życia
1.
Czy twoi przyjaciele zauważają, że twoje życie zmienia się? Czy poprzez swoje
postępowanie prowokujesz ich do zajęcia stanowiska przynajmniej w jednej
sprawie?
2.
Czy czynisz postępy, przez pośrednictwo Maryi w obrzydzeniu grzechu, pragnieniu
oddalenia się od siebie spraw światowych i próżnych? I czy pragniesz szczerego i dobrowolnego zreformowania i
uporządkowania twojego życia zgodnie z planem Bożym?
3.
Czy doszedłeś do ofiarowania siebie i pragnienia, by cię przyjęto pod sztandar
Chrystusa?
Memento
"Kto chciałby naśladować Panią
naszą w posługiwaniu się swymi zmysłami, niech Jej się poleci w modlitwie
przygotowawczej, aby mu wyjednała u swego Syna i Pana łaskę do tego
potrzebną" (C.D. 248).
Słowo
Boże do medytacji - Flp 3,7-14
No comments:
Post a Comment