Monday, November 26, 2012

Rekolekcje w życiu codziennym część 10 o Wiesław Krupiński SJ

Medytacja20>Słowo Boże do medytacji - J 15, 18-27.

A jeżeli świat was nienawidzi, to pamiętajcie, że Mnie wpierw znienawidził. (19) Gdybyście należeli do tego swiata, świat miłowałby was jak swoją własność. Ponieważ jednak nie jesteście ze świata – bo przecież Ja was wybrałem ze świata – dlatego was świat nienawidzi. (20) przypomnijcie sobie też, jak wam powiedzialem, że żaden sługa nie jest większy od swego pana. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować; jeżeli zaś kiedy indziej moje słowa przyjmowali, to i wasze przyjmą. (21) Wszystko to jednak będą czynić wam ze względu na Mnie, bo nie znają Tego, który Mnie posłał. (22) Gdybym nie przyszedł i nie przemawiał do nich, byliby bez winy. Teraz jednak nic nie może ich winy usprawiedliwić. (23) Kto nienawidzi Mnie, ten nienawidzi również i Ojca mego. (24) Gdybym nie dokonał wśród nich dzieł, których nikt inny nie dokonał, byliby wolni od winy. Lecz oni widzieli je, a jednak znienawidzili i Mnie, i Ojca mego. (25) Stało się zaś tak, aby się wypełniło to, co jest napisane w ich Prawie: nienawidzili Mnie bez powodu. (26) Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, posłany przeze Mnie od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On wyda świadectwo o Mnie. (27) Wy też będziecie dawać o Mnie świadectwo, bo jesteście ze Mną od początku.

Medytacja20>Ponowny pobyt Ignacego w więzieniu w Salamance



"Co do mnie to mówię ci, że nie ma tyle krat i łańcuchów w Salamance, ile bym ja pragnął, i więcej jeszcze, dla miłości Boga".
"Zdarzyło się w tym czasie, że wszyscy więźniowie uszli z więzienia, tylko ci dwaj towarzysze, którzy z nimi byli, nie uciekli. I kiedy rankiem znaleziono tylko ich samych przy drzwiach otwartych, dało to powód wielkiego zbudowania i spowodowało wiele gadania w mieście. Zaraz też dano im za więzienie cały duży dom, który był w pobliżu". (Autob.69)
            Pielgrzym ze swoimi towarzyszami przebywa w mieście uniwersyteckim, w Salamance. Pozostawił uniwersytet w Alkali po półtorarocznym w nim pobycie. Jednak w Salamance ma kłopoty ze strony Inkwizycji i przebywa w więzieniu 22 dni. Pomimo to wcale nie jest wstrząśnięty. Wprost przeciwnie, trudności pomagalą mu w lepszym poznaniu samego siebie i umacnianiu się w naśladowaniu Chrystusa. Już apostołowie Piotr i Jan przeżywali te same doświadczenia (por. Dz 4). Wolni w więzieniu, wolni w łańcuchach. Ignacy i jego towarzysze nie uciekają z więzienia jak to uczynili inni więźniowie. Miłość nie poddaje się zniewoleniu.
Taka postawa jest próbą na drodze naśladowania Chrystusa: "wzrost i znaczenie zaangażowania pod sztandarem Chrystusa nie mierzy się tylko kryteriami z zewnątrz, albo ze względu na łatwość naturalną, ale bardziej na zadawanej sobie przemocy i na osiąganych zwycięstwach" (św. Ignacy). To jest zwycięstwo, wyzwolenie, które objawia się oczom świata - godność ucznia Chrystusowego.

Pytania dotycące twojego życia
1. Czy rozwój twojego umysłu, woli i sumienia wzmaga w tobie prawdziwą chrześcijańską wolność?
2. Jakie trudności i przeciwności mogłyby powstrzymać cię od zaangażowania się w służbę innym?
3. Czy doświadczyłeś wejścia w konflikt z poglądami świata z powodu Chrystusa? Czy to cię czegoś nauczyło?
4. Gdy Jezus ujawnia swoje cierpienia, mękę, krzyż, czy rzeczywiście pragniesz iść za Nim aż do końca?
5. Czy znasz osoby, które cierpią prześladowanie z powodu swej wiary, uczciwości czy obrony sprawiedliwości? Czy jesteś gotowy pomagać im i towarzyszyć?

Memento

            "Cierpienia znoszone z powodu Jezusa Chrystusa powinny być cenione jako największe dobrodziejstwa Boże" (św. Ignacy).

Słowo Boże do medytacji - J 15, 18-27.

Friday, November 23, 2012

Spotkanie dla WŻCh - grup Galilea i Betania

W  drugą niedziele grudnia - tj 09-12-2012 odbędzie się skupienie rekolekcyjne dla grup : Galilea i Betania .

 Tematem skupienia będzie : "Ewangeliczne spotkania z Jezusem ".
Skupienie rozpocznie się o godzinie 11-tej rano a zkończy o 4 po południu Mszą Świętą.
Jeśli zajdzie potrzeba to będą zorganizowane zajęcia dla dzieci.
Bardzo prosimy o potwierdzenie obecności przez email lub telefonicznie.
Numer telefonu pod który należy sie skontaktować :

   Jola - 1 773- 664-5972

Sunday, November 18, 2012

Rekolekcje w życiu codziennym część 09 o Wiesław Krupiński SJ

Medytacja19>Słowo Boże J17,9-23

Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, proszę za tymi, których Ty sam Mi dałeś, ponieważ do Ciebie należą. (10) Wszystko bowiem, co moje, jest Twoje, a to, co Twoje, jest moje. W nich objawiła się moja chwała. (11) Ja nie jestem już na świecie, ale oni pozostają nadal na świecie. Ja zaś wracam do Ciebie, Ojcze Święty, strzeż ich mocą Twojego imienia, tego imienia, które i Mnie dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. (12) Jak długo z nimi byłem, zachowywałem ich mocą Twojego imienia, które Mi dałeś. Troszczyłem się o to, by nikt z nich nie zginął prócz syna zatracenia, przez którego wypełniło się Pismo. (13) Teraz zaś Ja już odchodzę do Ciebie. Lecz dopóki przebywam na świecie, mówię tak, aby doznali radości mojej, i to radości doskonałej. (14) To Ja przekazałem im Twoje słowo, a świat ich znienawidził dlatego, że nie przynależą do świata, podobnie jak Ja nie jestem ze świata. (15) Nie proszę Cię, żebyś ich zabrał z tego świata, lecz abyś ich ustrzegł od złego. (16) Oni nie przynależą do świata, podobnie jak i Ja nie jestem ze świata. (17) Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. (18) Posłałem ich na świat, tak jak Ty Mnie posłałeś na świat. (19) Za nich Ja sam siebie składam w ofierze, aby i oni zostali uświęceni w prawdzie. (20) Proszę nie tylko za nimi, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu uwierzą we Mnie. (21) Proszę, aby wszyscy stanowili jedno. Ojcze, niech będą jedno z Nami, jak Ty jesteś we Mnie, a Ja w Tobie. Niech stanowią jedno, aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. (22) Przekazałem im chwalę, którą Ty Mnie obdarzyłeś, aby byli jedno, jak Ty i Ja stanowimy jedno. (23) Ja w nich, a Ty we Mnie; obyż stanowili jedność doskonałą, przez co świat będzie mógł poznać, że Ty Mnie posłałeś i że ich kochasz tak, jak kochasz Mnie.

Medytacja19>. Po dwóch latach studiów w Barcelonie Ignacy kontynuuje je w Alkali



Po dwóch latach studiów w Barcelonie Ignacy kontynuuje je w Alkali. Tam zostaje wtrącony do więzienia za swoją gorliwość apostolską.

            "W tym czasie Kalikst przebywał w Segowii. Dowiedziawszy się, że Pielgrzym jest uwięziony, przybył natychmiast do Alkali, chociaż tylko co dzwignął się z ciężkiej choroby, i razem z nim dzielił pobyt w więzieniu...
Kaliks pozostał więc w więzieniu przez kilka dni.
Od dnia, w którym Pielgrzym dostał się do więzienia, aż do dnia jego zwolnienia upłynęło 42 dni". (Autob. 62)
            W swoim życiu Ignacy potrafił otoczyć się przyjaciółmi takimi jak np. Kalikst i dzielić z nimi autentyczną przyjaźń. To są towarzysze zjednoczeni tym samym ideałem. Przyjaźń Pielgrzyma jest szczera, otwarta, ponad wszelkimi barierami, cieszy się z radującymi, przebacza i zapomina wiele. Wszystko to bardziej uwidacznia się w działaniu niż w słowach. Taka postawa pozwala mu zachować pokój nawet w najtrudniejszych sytuacjach.
Kalikst jest jednym z przyjaciół żyjących tym samym stylem życia.
Jak tylko dowiedział się, że pielgrzym został aresztowany, udaje się do niego, aby dzielić z nim ten sam los i dać świadectwo niewinności Ignacego.
Kalikst jest jeszcze rekonwalescentem po ciężkiej chorobie. To jednak nie było przeszkodą w daniu świadectwa o przyjaźni. Ignacy razem z Kalikstem dają świadectwo tej szczęśliwości, którą obiecał Chrystus mówiąc: "Błogosławieni jesteście gdy (ludzie) wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie". (Mt 5,11-12)

Pytania dotyczące twojego życia :
1. Na czym według ciebie opiera się prawdziwa przyjaźń?
2. Czy już znalazłeś przyjaciół, z którymi dzielisz swoje niepokoje radości i powołanie?
3. Czy pomimo obecności przyjaciół umiesz żyć w prawdziwej samotności? Czy raczej myślisz, że trzeba zawsze we wszystkim uczestniczyć?

Memento

            "Kto lęka się świata, nie uczyni nigdy wielkich rzeczy dla Boga" (św. Ignacy)

Słowo Boże do medytacji - J 17,9-23

Sunday, November 11, 2012

Medytacja18>Słowo Boże Łk 14,25-33

A szły z Nim wtedy liczne rzesze. Zwróciwszy się do nich powiedział: (26) Jeżeli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca, matki, żony, synów, braci i sióstr, i nawet siebie samego, to nie może być moim uczniem. (27) Kto nie dźwiga swego krzyża i nie idzie za Mną, również nie może być moim uczniem. (28) Któż bowiem z was, chcąc zbudować wieżę, nie siada wpierw i nie oblicza wydatków [i nie zastanawia się], czy będzie miał na wykończenie? (29) Inaczej bowiem gdyby położył fundamenty, a nie mógł skończyć budowli, wszyscy patrząc na to poczęliby drwić z niego mówiąc: (30) Oto człowiek, który rozpoczął budowę, lecz nie potrafił jej skończyć. (31) Albo jakiż król, wybierając się na wojnę przeciwko innemu królowi, nie usiądzie wpierw i nie zastanowi się, czy ze swymi dziesięcioma tysiącami ludzi będzie w stanie oprzeć się temu, który idzie przeciw niemu z dwudziestoma tysiącami? (32) Jeżeli nie [będzie w stanie], wyprawi poselstwo, gdy tamten będzie jeszcze daleko, prosząc go o warunki pokoju. (33) Tak więc nikt z was nie może być moim uczniem, jeśli się nie wyrzeknie wszystkiego, co posiada.

Medytacja18>Ignacy zaczyna studia w Barcelonie



"Pomodliwszy się poszedł do kościoła Matki Boskiej de La Mar blisko domu nauczyciela, którego uprzednio poprosił, aby go zechciał przez chwilę wysłuchać w tym kościele. Gdy tam usiedli, wyjawił mu wiernie wszystko, co się działo w jego duszy i jak mało postąpił w nauce z tego powodu. Uczynił też obietnicę wspomnanemu nauczycielowi w tych słowach: Przyrzekam ci, że nigdy nie opuszczę żadnego twego wykładu w ciągu dwu lat, o ile tylko znajdę w Barcelonie dość chleba i wody, aby się móc utrzymać przy życiu. A poniważ uczynił tę obietnicę z wielką mocą, nigdy już więcej nie odczuwał tych pokus". (Autob. 55)
            Ignacy ponownie udaje się okrętem do Barcelony po nowe doświadczenia. Decyduje się poświęcić studiom, przekonany o ich koniecznościw niesieniu pomocy innym. od początku jednak napotyka liczne przeszkody. I tak np. kiedy już rozpoczyna studiowanie". Nachodzą go nowe oświecenia w rzeczach duchowych i nowe rozmiłowanie w nich. A działo się to w taki sposób, że nie mógł się uczyć na pamięć; i choć walczył z tymi myślami, nie mógł ich odpędzić" (Autob. 54). Roztargnienia nasilają się! Ignacy odkrywa i dochodzi do zrozumienia, że jest to nowy sposób kuszenia. Szatan jawi się pod postacią anioła światłości. Brak odpowiedniego rozeznania może być przeszkodą w skutecznym działaniu apostolskim. Ignacy reaguje tak, że"na wielkie zło potrzebne są wielkie środki zaradcze": modlitwa, a przede wszystkim otwartość i dlatego rozmawia na ten temat ze swoim profesorem, bez osądzania i usprawiedliwiania się, natomiast w całkowitej prawdzie.
Silna wola będzie zawsze jego cechą charakterystyczną, a wierność w małych rzeczach będzie go prowadziła do osiągania większych. "Dobrze sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana" (Mt 25,21). "Pokorni sercem posiądą ziemię".
Fundamentalny wybór Ignacego, to służyć Panu całą swoją osobą, i konkretyzować tą postawę w życiu codziennym.

Pytania dotyczące twojego życia:
1. Czy przewidujesz skutki, dla twego życia, podejmowanych przez ciebie decyzji?
2. Czy podejmujesz energiczne decyzje wobec pokus lub fałszywych kroków w twoim życiu?
3. Jaki jest stopień twojej odpowiedzialności w pracy zawodowej? W pracy apostolskiej? W twojej formacji?
4. Czy widzisz różnicę w postawie, zawartą w następujących wyrażeniach : chciałbym, spróbuję, jestem zdecydowany? Jeżeli tak to jaką?

Memento

            "Prosić Boga, Pana naszego, aby zechciał poruszyć moją wolę i włożyć mi w duszę to, com winien uczynić w stosunku do rzeczy przedłożonej (jako przedmiot wyboru), a mianowicie to, co bardziej jest ku czci i chwale jego, i abym umysłem swoim rozważał dobrze i wiernie i wybierał zgodnie z najświętszą i miłą (nam) jego wolą" (C.D.180).

Słowo Boże do medytacji - Łk 14, 25-33

Saturday, November 3, 2012

Rekolekcje w życiu codziennym część 07 o Wiesław Krupiński SJ

Medytacja17> Słowo Boże Mt.10,32-39

Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. (33) Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. (34) Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. (35) Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; (36) i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy. (37) Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. (38) Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. (39) Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.

Medytacja17>Droga powrotna z Jerozolimy do Hiszpanii przez Wenecję, Ferarrę, Genuę



"O zachodzie słońca przyszedł do pewnej miejscowości obronnej, a strażnicy zaraz go zatrzymali mając go za szpiega. Umieścili go w domku tuż koło bramy i zaczęli go badać, jak to się robi zwyczajnie z człowiekiem podejrzanym. Przyszedłszy do domu kapitana zostawili go samego w jednej niskiej izbie. Po chwili kapitan miał z nim rozmowę. A on w żaden sposób nie okazując mu grzeczności odpowiadał w niewielu słowach cedząc je w dużych odstępach. Kapitan wziął go za obłąkanego i powiedział do tych, co go przyprowadzili: Ten człowiek nie jest przy zdrowych zmysłach. Oddajcie mu jego rzeczy i wyrzućcie go precz". (Autob. 51, 53)
            Po pielgrzymce do Ziemi Swiętej Ignacy ponownie przybywa do Włoch. musi przebyć drogę z Ferrary do Genui. Z tego powodu udaje się drogą, która znalazła się na terenie działań wojennych pomiędzy wojskami francuskimi a Jhiszpańskimi. Francuscy strażnicy biorą go za szpiega i aresztują. Zamykają w więzieniu, oskarżają, wypytują, znieważają i rozbierają. Podczas tych doświadczeń czuł głębokie więzy z Chrystusem pojmanym. "Prowadzono go przez trzy duże ulice, On zaś szedł bez żadnego smutku, owszem z radością i zadowoleniem" (Autob. 52). Myślał o Chrystusie prowadzonym od Piłata do Heroda i od Heroda do Piłata. Pan przygotowuje do świętości tych, których obdarowuje coraz większym cierpieniem. Jego jedyny list polecający to pełna nadzieja pokładana w Panu. Ignacy uważany jest przez kapitana za obłąkanego i zostaje wyrzucony z domu. Pielgrzym przemierza drogę prosto ku obranemu celowi, pośród wrogości, nienawiści i działań wojennych. Pragnie naśladować św. Franciszka i uczniów Chrystusowych, ale przede wszystkim swojego Mistrza i Pana. Ingacy cieszy się z tego, że jest biedny i poniżany, uważany za głupca i szaleńca, ponieważ sam Chrystus był traktowany podobnie.


Pytania dotyczące twojego życia
1. Czy miałeś już okazję cierpienia dla Chrystusa, w jakich sprawach? Co wtedy czułeś?
2. Który święty, uczeń czy apostoł podoba ci się? Kogo z nich chciałbyś naśladować i dlaczego?
3. Jaka jest twoja postawa wobec osób prostych, pokornych i biednych? Czy jesteś gotów "skompromitować się" z ich powodu przed innymi?
4. Jakie są twoje reakcje na formy niesprawiedliwości, które spotykasz? Czy w ogóle je zauważasz? Co cię bardziej porusza, niesprawiedliwość doświadczana przez innych, czy też przez ciebie samego? Podaj przykłady.

Memento

            "Rozważać mowę, którą Chrystus, Pan nasz, kieruje do wszystkich sług swoich i przyjaciół, których posyła na taką wyprawę, zalecając im, aby pragnęli wszystkim pomagać, pociągając ich najpierw do najwyższego ubóstwa duchowego, a jeśliby to się podobało Jego Boskiemu Majestatowi i zechciałby ich do tego wybrać, to także i do ubóstwa zewnętrznego. Po drugie do pragnienia zniewag i wzgardy, bo z tych dwu rzeczy wynika pokora. I tak są trzy stopnie pokory: pierwszy - ubóstwo przeciw bogactwu; drugi - zniewagi i wzgarda przeciw zaszczytom światowym; trzeci - pokora przeciw pysze. Niech więc przez te trzy stopnie pociągają ludzi do wszystkich innych cnót". (Ć.D. 146)

Słowo Boże do medytacji - Mt 10, 32-39