Medytacja25>. W Hiszpanii dawni towarzysze Ignacego opuszczają go.

"Kalikst udał się na dwór portugalski, ale w końcu nie przybył do Paryża. Powrócił do Hiszpanii, a potem udał się do Indii cesarskich z pewną pobożną niewiastą. Następnie po powrocie do Hiszpanii znów wyjechał do tychże Indii. Tym razem wrócił stamtąd do Hiszpanii jako bogacz i wzbudził w Salamance zdumienie u tych wszystkich którzy go znali przedtem.

Caceres powrócił do Segowii, do swych ojczystych stron i tam zaczął żyć tak, iż zdawało się, że zapomniał o swoim pierwszym zamiarze.Arteaga został mianowany komandorem.Potem, gdy Towarzystwo (Jezusowe) było już założone w Rzymie, otrzymał biskupstwo w Indiach cesarskich. Napisał on wtedy do Pielgrzyma, że odstąpi je jednemu z Towarzystwa. A gdy mu dano odpowiedź odmowną, udał się do Indii. Otrzymawszy sakrę biskupią zmarł w dziwnych okolicznościach. (Autob.80)

            To są drogi Opatrzności Bożej, która szanuje wolę ludzi. Kalikst, Caceres i Arteaga to trzej przyjaciele Ignacego, którzy mieli możliwość stania się "towarzyszami" Jezusa, ale zadecydowali inaczej: ich drogi rozchodzą się. Przeznaczenie opatrznościowe jest w rękach Boga, ale wolność i odpowiedzalność jest w rękach ludzi: to oni są tymi, którzy decydują.

Pielgrzym widzi jeszcze raz swoją grupę jako rozpadającą się. Dlaczego? Być może miała w nich miejsce pewnego rodzaju lekkomyślność, która z upływem czasu zniszczyła powagę zaangażowania. Niektórzy z oddających się rzeczom duchowym, zwykle nie przywiązują większej wagi do lżejszych błędów i win, które nie wydają się ważnymi, jak ma to miejsce w poważnych błędach, gdyż te łatwo się rozpoznaje. Tymczasem te lekkie trwają dalej stając się coraz poważniejszymi. Ignacy natomiast dąży ku doskonałości. On podaje tą zasadę życia duchowego: "Zasługujcie na świętość nie przez długie modlitwy, lecz przez rezygnację z własnej woli i służbę bliźniemu".

Pytania dotyczące twojego życia

1. Czy jesteś wierny swoim obowiązkom życia duchowego, modlitwie, sakramentom, codziennej ocenie (rachunkowi sumienia)?

2. Czy umiesz uwzględnić właściwą perspektywę wobec twojej aktywności, aby ją oceniać według woli Bożej?

3. Czy potrafisz zrezygnować z własnego zdania, aby być posłusznym?

4. Czy prosisz pokornie Pana, aby zachował cię w Swojej służbie aż do końca?

Memento

            W czasie strapienia nigdy nie robić (Żadnej) zmiany, ale mocno i wytrwale stać przy postanowieniach i przy decyzji, w jakiej się trwało w dniu poprzedzającym strapienie, albo przy decyzji, którą się miało podczas poprzedniego pocieszenia". (Ć.D. 318)

Słowo Boże do medytacji - Mt 7, 21-27.