Kolędy Piwnicy pod Baranami w Trójce - 23 XII 2012, Niechciana kolęda (Piotr Kubowicz)

Niechciana kolęda (Piotr Kubowicz)

Pustoszeją kościoły, tłum po sklepach się pęta,
giną wieprze i woły - znak, że idą już Święta.
Tłum po sklepach szaleje, w krąg towarów jest w bród,
a w stajence, w Betlejem - żłobek, sianko i chłód.

Nie śpiesz nam się, Dzieciaku, na świat,
lepiej skryj się pod sercem u Mamy,
bo wśród ludzi niejeden to kat,
a my „dobrzy” i tak Cię wydamy…

Jest Wigilia, opłatek, pustoszeje ulica,
po cichutku nad światem wschodzi hostia księżyca,
a w pobliżu stajenki drzewko ciągnie się wzwyż -
nawet nie wiesz, Maleńki, że w nim rośnie Twój krzyż.

Nie śpiesz nam się, Dzieciaku, na świat,
lepiej skryj się pod sercem u Mamy,
bo wśród ludzi niejeden to kat,
a my „dobrzy” i tak Cię wydamy…

Nie śpiesz nam się, Dzieciaku, bo my
skazujemy Cię co dzień na męki,
a srebrniki, jak dawniej, tak dziś
krążą sobie z ręki do ręki…

Nie śpiesz nam się, Dzieciaku, na świat... 

Bóg Się Rodzi

Zyczenia Świątecze

Wśród świątecznego zgiełku,
niech Chrystusowy pokój i Boża miłość
wypełni Wasze serca i dusze
            życzy Promyk

Codzienny rachunek sumienia szczegółowy05

Codzienny rachunek sumienia szczegółowy04

Codzienny rachunek sumienia szczegółowy03

Codzienny rachunek sumienia szczegółowy02

Codzienny rachunek sumienia szczegółowy 01 Krzysztof Osuch SJ

Miłość kluczem do nieba 02 - o. Wiesław Krupiński SJ

http://youtu.be/-__CH4YMu5s

Miłość kluczem do nieba 01 - o. Wiesław Krupiński SJ

Medytacja36>Słowo Boże do medytacji - J 21,15-22

) A kiedy już spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy ty miłujesz Mnie bardziej niż ci? Odpowiedział Mu: Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Wtedy rzekł do niego [Jezus]: Paś baranki moje! (16) Zapytał go po raz drugi: Szymonie, synu Jana, czy ty Mnie miłujesz? Odpowiedział [Szymon]: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł tedy do niego: Paś owce moje! (17) Zapytał go po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy ty Mnie kochasz? Zasmucił się Piotr, że aż trzy razy pytał go: Czy ty Mnie kochasz? I rzekł do Niego: Panie, Ty przecież wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Powiedział do niego Jezus: Paś owce moje! (18) Zaprawdę, zaprawdę mówię ci: Kiedy jeszcze byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Kiedy się już jednak zestarzejesz, wtedy wyciągniesz przed siebie swoje ręce, ktoś inny cię przepasze i poprowadzi tam, dokąd sam nie chciałbyś pójść. (19) Powiedział to, żeby zaznaczyć, jaką śmiercią przysporzy chwały Bogu. Kiedy skończył mówić, zwrócił się do Piotra ze słowami: Pójdź za Mną! (20) Wtedy Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą tego ucznia, którego Jezus miłował, a który podczas uczty był pochylony w stronę Jezusa i powiedział: Panie, któż to jest ten, co ma Cię zdradzić? (21) Spostrzegłszy owego ucznia, dorzucił Piotr: Panie, a z tym co będzie? (22) Odpowiedział Jezus: Jeżeli nawet zechcę, żeby pozostał tak aż do mojego powrotu – to co tobie do tego? Ty pójdź za Mną.

Medytacja36>. Ignacy założycielem, prawodawcą i ojcem Towarzystwa Jezusowego.

            "Jego sposób postępowania podczas układania Konstytucji był taki, że codziennie odprawiał mszę św. i przedstawiał Bogu dany punkt, nad którym wtedy pracował, i modlił się w tej sprawie. A zawsze modlił się i odprawiał mszę św. ze łzami" (Autob. 101)

            Ignacy jest wielkim mistykiem, człowiekiem komunikowania się i stałego obcowania z Bogiem. Jest również prawdziwym liderem, rządzącym w sposób duchowy, ale bez "spirytualizmu", w sposób ojcowski, ale bez "paternalizmu". Ponadto Pan, aby go wesprzeć posyła ludzi wielkich pośród towarzyszy: "Laynez ukazuje się jako inteligencja Ignacego, Nadal jako jego serce, Polanco jako jego prawa ręka." Jest to charakterystyka Towarzystwa, które ma być ciałem jednolitym, pomimo rozproszenia w całym świecie. Dlatego właśnie Ignacy troszczył się w sposób szczegąlny o długą formację swoich ludzi. Jako ojciec swoich towarzyszy chciałby, żeby czymś wystarczającym dla nich było wewnętrzne prawo miłości: jednak czuje się zobowiązany do pisania Konstytucji, aby lepiej podtrzymać ich wiarę w służbie Panu. Konstytucje są jak kręgosłup Ciała Towarzystwa, ukierunkowane na służbę wierze i promocję sprawiedliwości. Wspólnota "przyjaciół w Panu", jezuici współcześni nadal podążają śladami pozostawionymi przez Pielgrzyma w Kościele, przez Ćwiczenia Duchowne a przede wszystkim przez Konstytucje.

Pytania dotyczące twego życia.

1. Jak rozumiesz bycie "towarzyszem Jezusa" w służbie wiary i sprawiedliwości?

2. Czy znasz osobiście jezuitów lub wspólnotę jezuicką? Czy stawiałeś im pytania odnośnie ich życia?

3. Towarzysząc Ignacemu w jego pielgrzymowaniu, co zatrzymasz jeko integrującą zasadę twego życia.

Memento

            Zabierz, Panie i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją i rozum, i wolę całą, cokolwiek mam i posiadam. Ty mi to wszystko dałeś - Tobie to, Panie oddaję. Twoje jest wszystko. Rozporządzaj tym w pełni wedle swojej woli. Daj mi jedynie miłość twą i łaskę, albowiem to mi wystarczy. (CD 234)

Słowo Boże do medytacji -  J 21,15-22  

Medytacja 35>Słowo Boże do medytacji - Łk 2,49, Łk 8,19-22, Łk 23,46

A On rzekł do nich: Czemuście Mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że byłem zajęty sprawami mego Ojca?


 I oto przyszli, by Go zobaczyć, Matka i bracia Jego, lecz poprzez tłum nie mogli się do Niego docisnąć. (20) Wtedy doniesiono Mu: Matka Twoja i bracia są na zewnątrz i pragną Cię zobaczyć. (21) A On odpowiedział im: Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je. (22) Pewnego zaś dnia wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami i powiedział do nich: Przepłyńmy na drugi brzeg jeziora. I wypłynęli.


  Jezus zaś zawołał donośnym głosem: Ojcze, w ręce Twoje oddaję moją duszę. I powiedziawszy to, skonał.

Medytacja35>Ćwiczenia Duchowne doświadczeniem życia.

"Odpowiedział mi (Pielgrzym), że Ćwiczeń nie ułożył całych za jednym razem, ale kiedy zauważył pewne rzyczy w swej duszy, które wydawały mu się pożyteczna, a zdawało mu się, że będą pożyteczne i dla innych, wtedy notował je, na przykład rachunek sumienia przy pomocy linii itd. W szczególności powiedział mi, że zasady wyboru (w Ćwiczeniach) zaczerpnął z tej różnorodności duchów i myśli, których doświadczył w Loyoli". (Autob. 99)

            Celem życia i dzieła Ignacego jest oddanie Bogu większej chwały i wciągnięcie w ti innych przy pomocy Ćwiczeń Duchowych: tu ma się do czynienia z wyciszeniem, które pociąga za sobą "wprawiający się", aby przygotować i dysponować tak duszą, by szukać i znajdować wolę Bożą w swoim życiu, pomagać i służyć więcej dla Chrystusa. "Szukać i znajdować wolę Bożą": rozważa się o doświadczeniu życiowym w sposób fundamentalny i ustalony, co dokonuje się podczas modlitwy i z pomocą Tego, który jest sprawcą wyciszenia.

Sam Ignacy doświadczył w Manresie w Hiszpanii tego, co następnie przekazuje w praktyce i będzie doskonalił dla innych aż do ostatnich swoich dni w Rzymie.

W Ćwiczeniach zainicjowane są wielkie odwieczne prawdy: o stworzeniu, o grzechu i zbawieniu, wobec tych z których każdy jest powołany do rekolekcji. Potem jest okres pogłębienia "poznania wewnętrznego Chrystusa, aby lepiej Go pokochać i lepiej Mu służyć": w tym celu kontempluje się tajemnice Jegi życia, Jego śmierci i Jego zmartwychwstania.

Finalnym owocem Ćwiczeń jest Kontemplacja dla uzyskania miłości Bożej. Na tej drodze kontemplowania Misteriów, osoba jest doprowadzana do oddania się i coraz mocniejszego uchwycenia miłości Pana oraz aby wybierać w sposób konkretny, osobisty i aby całkowicie odpowiedzieć na tę miłość. To jest "wybór" życia dla Boga.

Ćwiczenia są szkołą miłości coraz większej, wejściem w prawdę i pokorę, w wyrzeczenie się samego siebie aby przylgnąć do służby i osoby Chrystusa, Wiecznego Króla.

Pytania dotyczące twojego życia

1. Czy czytasz Ewangelię, jak często to czynisz i czy uważasz że można się nią modlić tak jak czynił to św.Ignacy?

2. Jak dokonałeś wyboru twojego powołania? Czy myślisz, że dokonałeś tego dobrze?

3. Czy nadal jesteś uważny na różne poruszenia życia wewwnętrznego, którwe tobą wstrząsają, aby znajdywać coraz lepiej wolę Bożą?

Memento

            "Ćwiczenia zawierają wszystko, co mogę uznać za dobre w tym życiu, są najlepszym sposobem, jaki znam zarówno dla postępu człowieka jak i dobrodzejstw, jakie może uzyskać dla innych" (Ignacy do Doktora Miona, 16 listopada 1536)

Słowo Boże do medytacji - Łk 2,49, Łk 8,19-22, Łk 23,46

Medytacja 34>Słowo Boże do medytacji - Mt 25,31-46

Kiedy Syn Człowieczy przyjdzie w chwale w otoczeniu wszystkich aniołów swoich, zasiądzie na tronie chwały (32) i wszystkie narody zgromadzą się przed Nim. A On oddzieli jednych ludzi od drugich, tak jak pasterz zwykł oddzielać owce od kozłów. (33) I zbierze owce po prawej stronie, a kozły po lewej. (34) A potem powie Król do tych, co są po prawej stronie: Przyjdźcie, błogosławieni Ojca mego, weźcie w posiadanie królestwo, które dla was było przygotowane od początku świata. (35) Byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem obcy, a przyjęliście Mnie. (36) Byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a nawiedziliście Mnie; byłem więźniem, a przyszliście do Mnie. (37) Wtedy odpowiedzą Mu sprawiedliwi: Panie, kiedyż to widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Cię, spragnionym i daliśmy Ci pić? (38) Kiedyż widzieliśmy Cię obcym i przyjęliśmy Cię, nagim i przyodzialiśmy Cię, (39) albo chorym i w więzieniu i poszliśmy Cię odwiedzić? (40) A Król odpowie im tak: Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek uczyniliście jednemu spośród najmniejszych braci moich, uczyniliście Mnie samemu. (41) A potem powie do tych z lewej strony: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i aniołom jego. (42) Byłem bowiem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić. (43) Byłem bez domu, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i uwięziony, a nie przyszliście do Mnie. (44) A wtedy ci znów zapytają Go: Panie, kiedyż widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, bezdomnym albo nagim, chorym lub uwięzionym, a nie przyszliśmy Ci z pomocą? (45) A On im odpowie: Zaprawdę mówię wam, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu spośród najmniejszych, nie uczyniliście tego i Mnie. (46) I pójdą stamtąd: ci na wieczne potępienie, a sprawiedliwi do życia wiecznego.

Medytacja 34>Praca społeczna Ignacego w Rzymie

Za pomocą Pielgrzyma i towarzyszy założono w Rzymie kilka dzieł pobożnych jak Dom Katechumenów, Dom św.Marty, Dom Sierot i inne. (Autob. 98)

            Ignacy już jako Generał Towarzystwa zajmuje się osobiście niedołężnymi, biednymi i ludźmi marginesu. Czas przeznaczony dla nich jest czasem danym samemu Chrystusowi. tak, że on i jego towarzysze zajmują się różnymi dzełami:

1. Papież Paweł III w 1538 riku wydaje polecenie Ignacemu i jego towarzyszom wychowania w nauce chrześcijańskiej dzieci z trzynastu biednych dzielnic Rzymu.

2. Zima 1538/39 jest bardzo surowa i czasem wielkiego głodu. Oto świadectwo jednego z towarzyszy Szymona Rodrigueza: "Szukaliśmy biednych na ulicach, i prowadziliśmy do domu. Po umyciu karmiliśmy ich i pielęgnowaliśmy, a później pouczaliśmy w sprawach wiary. Czyniliśmy to wszystko, co było dla nich konieczne, zarówno rzeczy materialna jak i duchowe. Dom był zapełniony (300-400 osób) tak że brakowało miejsc. Niektórzy kardynałowie i osoby poważne tak komentowli: "ci ludzie zawstydzają nas".

3. Rok 1542: powstaje Dom Katechumenów.

4. Powstanie Domu św.Marty dla ratowania prostytutek. W pracy przy tym domu współpracowali świeccy.

5. Fundacja domu dla młodych dziewcząt (bractwo Compania delle vergini miserabili), mających trudne warunki materialne, rodzinne, środowiskowe lub osieroconych. To dom z internatem, gdzie obowiązywało intensywne życie duchowe.

Pytania dotyczące twojego życia

1. Czy interesujesz się problemami biedy w świecie i twoim kraju oraz sposobami jej rozwiązania? Jaką otrzymałeś formację dotyczącą tych problemów?

2. Jak ty sam osobiście łączysz pomoc materialną z pomocą duchową? Czy zawsze troszczysz się o obydwie rzeczy?

3. Jakie teksty biblijne mówią ci najwięcej o służbie biednym?

Memento

            "Wśród dzieł miłosierdzia najważniejsze jest pocieszenie duszy załamanej strapieniem i boleścią". (List Ignacego, Rzym 13 sierpień 1543)

Słowo Boże do medytacji - Mt 25,31-46

Medytacja33> Słowo Boże do medytacji - J 14, 23-28

Odpowiedział mu Jezus: Jeśli ktoś Mnie miłuje, zachowuje moją naukę. Dlatego Ojciec mój również go umiłuje; przyjdziemy do niego i będziemy w nim przebywać. (24) Kto Mnie nie miłuje, nie zachowuje mojej nauki. Nauka zaś, którą ode Mnie słyszycie, nie jest moja, lecz Tego, który Mnie posłał – Ojca. (25) Powiedziałem wam to, dopóki jeszcze przebywam wśród was. (26) A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec ześle wam w imię moje, On nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co tylko wam powiedziałem. (27) Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam. Daję wam nie tak, jak świat go daje. Nie trwóżcie się i nie lękajcie. (28) Słyszeliście już, jak wam powiedziałem, że odchodzę i że potem znów przyjdę do was. Gdybyście Mnie miłowali, radowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

Medytacja 33>W La Storta, podczas wędrówki do Rzymu Ignacy otrzymuje wielką łaskę.

"Szli do Rzymu podzieleni na trzy lub cztery grupy. Pielgrzym szedł z Favrem i Laynezem i podczas tej drogi Bóg szczególnie go nawiedził. Po przyjęciu święceń kapłańskich postanowił, że przez rok nie będzie odprawiał Mszy św. przygotowując się (do niej) i prosząc Matkę Najświętszą, aby go chciała przyłączyć do swego Syna. Pewnego dnia gdy był w pewnym kościele o kilka mil od Rzymu i modlił się, poczuł taką zmianę w duszy i ujrzał z taką wielką jasnością, że Bóg Ojciec przyłączył go do swego Syna Jezusa Chrystusa, że nie odważyłby się nigdy wątpić o tym, że Bóg Ojciec przyłączył go do Swego Syna". (Autob. 96)

            Na nowo zabierają się do podróżowania do Rzymu, dlatego że Papież Paweł III powie im co mają robić. Mogą być posłani przez Papieża na misje na cały świat.

            Podczas tej wędrówki Chrystus wychodzi na spotkanie Pielgrzyma: podczas przystanku w La Storta w kapliczce w czasie modlitwy Ignacy słyszy głos: "Będę dla was łaskawy w Rzymie". Tajemnicza mowa boga w intymności serca. Ignacy był tak usposobiony, że "zachowując czystość stałą serca", ukierunkowując myśl i pragnienie ku Bogu, prosząc jednocześnie o tę łaskę intymności z Bogiem; prosił wytrwale przez pośrednictwo Maryi, Matki Boga i ludzi. Poprzez Maryję postępował ku Chrystusowi a przez Chrystusa do Ojca.

Pytania dotyczące twojego życia.

1. Jakie miejsce zajmuje Maryja w twoim życiu? Czy lubisz modlić się do Niej?

2. Czy przyjmujesz dar intymności z Panem, prosząc Go o to poważnie na modlitwie, wyraźnie Go szukając?

3. Czy istnieje coś lub ktoś, co przeszkadza ci w wyraźnym

oddaniu się Panu?

4. Do kogo zwracasz się w modlitwie w sposób spontaniczny: do Chrystusa, do Ojca czy do Ducha Świętego? Czy wtedy o tym myślisz?

Memento

            "Kochać Boga to pomagać Mu na tyle, ile to możliwe. To jest wartością tej miłości". (Życie św.Ignacego, Bartoli, IV,26 s.332)

Słowo Boże do medytacji - J 14, 23-28