Medytacja 35>Słowo Boże do medytacji - Łk 2,49, Łk 8,19-22, Łk 23,46

A On rzekł do nich: Czemuście Mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że byłem zajęty sprawami mego Ojca?


 I oto przyszli, by Go zobaczyć, Matka i bracia Jego, lecz poprzez tłum nie mogli się do Niego docisnąć. (20) Wtedy doniesiono Mu: Matka Twoja i bracia są na zewnątrz i pragną Cię zobaczyć. (21) A On odpowiedział im: Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je. (22) Pewnego zaś dnia wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami i powiedział do nich: Przepłyńmy na drugi brzeg jeziora. I wypłynęli.


  Jezus zaś zawołał donośnym głosem: Ojcze, w ręce Twoje oddaję moją duszę. I powiedziawszy to, skonał.

Medytacja35>Ćwiczenia Duchowne doświadczeniem życia.

"Odpowiedział mi (Pielgrzym), że Ćwiczeń nie ułożył całych za jednym razem, ale kiedy zauważył pewne rzyczy w swej duszy, które wydawały mu się pożyteczna, a zdawało mu się, że będą pożyteczne i dla innych, wtedy notował je, na przykład rachunek sumienia przy pomocy linii itd. W szczególności powiedział mi, że zasady wyboru (w Ćwiczeniach) zaczerpnął z tej różnorodności duchów i myśli, których doświadczył w Loyoli". (Autob. 99)

            Celem życia i dzieła Ignacego jest oddanie Bogu większej chwały i wciągnięcie w ti innych przy pomocy Ćwiczeń Duchowych: tu ma się do czynienia z wyciszeniem, które pociąga za sobą "wprawiający się", aby przygotować i dysponować tak duszą, by szukać i znajdować wolę Bożą w swoim życiu, pomagać i służyć więcej dla Chrystusa. "Szukać i znajdować wolę Bożą": rozważa się o doświadczeniu życiowym w sposób fundamentalny i ustalony, co dokonuje się podczas modlitwy i z pomocą Tego, który jest sprawcą wyciszenia.

Sam Ignacy doświadczył w Manresie w Hiszpanii tego, co następnie przekazuje w praktyce i będzie doskonalił dla innych aż do ostatnich swoich dni w Rzymie.

W Ćwiczeniach zainicjowane są wielkie odwieczne prawdy: o stworzeniu, o grzechu i zbawieniu, wobec tych z których każdy jest powołany do rekolekcji. Potem jest okres pogłębienia "poznania wewnętrznego Chrystusa, aby lepiej Go pokochać i lepiej Mu służyć": w tym celu kontempluje się tajemnice Jegi życia, Jego śmierci i Jego zmartwychwstania.

Finalnym owocem Ćwiczeń jest Kontemplacja dla uzyskania miłości Bożej. Na tej drodze kontemplowania Misteriów, osoba jest doprowadzana do oddania się i coraz mocniejszego uchwycenia miłości Pana oraz aby wybierać w sposób konkretny, osobisty i aby całkowicie odpowiedzieć na tę miłość. To jest "wybór" życia dla Boga.

Ćwiczenia są szkołą miłości coraz większej, wejściem w prawdę i pokorę, w wyrzeczenie się samego siebie aby przylgnąć do służby i osoby Chrystusa, Wiecznego Króla.

Pytania dotyczące twojego życia

1. Czy czytasz Ewangelię, jak często to czynisz i czy uważasz że można się nią modlić tak jak czynił to św.Ignacy?

2. Jak dokonałeś wyboru twojego powołania? Czy myślisz, że dokonałeś tego dobrze?

3. Czy nadal jesteś uważny na różne poruszenia życia wewwnętrznego, którwe tobą wstrząsają, aby znajdywać coraz lepiej wolę Bożą?

Memento

            "Ćwiczenia zawierają wszystko, co mogę uznać za dobre w tym życiu, są najlepszym sposobem, jaki znam zarówno dla postępu człowieka jak i dobrodzejstw, jakie może uzyskać dla innych" (Ignacy do Doktora Miona, 16 listopada 1536)

Słowo Boże do medytacji - Łk 2,49, Łk 8,19-22, Łk 23,46

Medytacja 34>Słowo Boże do medytacji - Mt 25,31-46

Kiedy Syn Człowieczy przyjdzie w chwale w otoczeniu wszystkich aniołów swoich, zasiądzie na tronie chwały (32) i wszystkie narody zgromadzą się przed Nim. A On oddzieli jednych ludzi od drugich, tak jak pasterz zwykł oddzielać owce od kozłów. (33) I zbierze owce po prawej stronie, a kozły po lewej. (34) A potem powie Król do tych, co są po prawej stronie: Przyjdźcie, błogosławieni Ojca mego, weźcie w posiadanie królestwo, które dla was było przygotowane od początku świata. (35) Byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem obcy, a przyjęliście Mnie. (36) Byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a nawiedziliście Mnie; byłem więźniem, a przyszliście do Mnie. (37) Wtedy odpowiedzą Mu sprawiedliwi: Panie, kiedyż to widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Cię, spragnionym i daliśmy Ci pić? (38) Kiedyż widzieliśmy Cię obcym i przyjęliśmy Cię, nagim i przyodzialiśmy Cię, (39) albo chorym i w więzieniu i poszliśmy Cię odwiedzić? (40) A Król odpowie im tak: Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek uczyniliście jednemu spośród najmniejszych braci moich, uczyniliście Mnie samemu. (41) A potem powie do tych z lewej strony: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i aniołom jego. (42) Byłem bowiem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić. (43) Byłem bez domu, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i uwięziony, a nie przyszliście do Mnie. (44) A wtedy ci znów zapytają Go: Panie, kiedyż widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, bezdomnym albo nagim, chorym lub uwięzionym, a nie przyszliśmy Ci z pomocą? (45) A On im odpowie: Zaprawdę mówię wam, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu spośród najmniejszych, nie uczyniliście tego i Mnie. (46) I pójdą stamtąd: ci na wieczne potępienie, a sprawiedliwi do życia wiecznego.

Medytacja 34>Praca społeczna Ignacego w Rzymie

Za pomocą Pielgrzyma i towarzyszy założono w Rzymie kilka dzieł pobożnych jak Dom Katechumenów, Dom św.Marty, Dom Sierot i inne. (Autob. 98)

            Ignacy już jako Generał Towarzystwa zajmuje się osobiście niedołężnymi, biednymi i ludźmi marginesu. Czas przeznaczony dla nich jest czasem danym samemu Chrystusowi. tak, że on i jego towarzysze zajmują się różnymi dzełami:

1. Papież Paweł III w 1538 riku wydaje polecenie Ignacemu i jego towarzyszom wychowania w nauce chrześcijańskiej dzieci z trzynastu biednych dzielnic Rzymu.

2. Zima 1538/39 jest bardzo surowa i czasem wielkiego głodu. Oto świadectwo jednego z towarzyszy Szymona Rodrigueza: "Szukaliśmy biednych na ulicach, i prowadziliśmy do domu. Po umyciu karmiliśmy ich i pielęgnowaliśmy, a później pouczaliśmy w sprawach wiary. Czyniliśmy to wszystko, co było dla nich konieczne, zarówno rzeczy materialna jak i duchowe. Dom był zapełniony (300-400 osób) tak że brakowało miejsc. Niektórzy kardynałowie i osoby poważne tak komentowli: "ci ludzie zawstydzają nas".

3. Rok 1542: powstaje Dom Katechumenów.

4. Powstanie Domu św.Marty dla ratowania prostytutek. W pracy przy tym domu współpracowali świeccy.

5. Fundacja domu dla młodych dziewcząt (bractwo Compania delle vergini miserabili), mających trudne warunki materialne, rodzinne, środowiskowe lub osieroconych. To dom z internatem, gdzie obowiązywało intensywne życie duchowe.

Pytania dotyczące twojego życia

1. Czy interesujesz się problemami biedy w świecie i twoim kraju oraz sposobami jej rozwiązania? Jaką otrzymałeś formację dotyczącą tych problemów?

2. Jak ty sam osobiście łączysz pomoc materialną z pomocą duchową? Czy zawsze troszczysz się o obydwie rzeczy?

3. Jakie teksty biblijne mówią ci najwięcej o służbie biednym?

Memento

            "Wśród dzieł miłosierdzia najważniejsze jest pocieszenie duszy załamanej strapieniem i boleścią". (List Ignacego, Rzym 13 sierpień 1543)

Słowo Boże do medytacji - Mt 25,31-46

Medytacja33> Słowo Boże do medytacji - J 14, 23-28

Odpowiedział mu Jezus: Jeśli ktoś Mnie miłuje, zachowuje moją naukę. Dlatego Ojciec mój również go umiłuje; przyjdziemy do niego i będziemy w nim przebywać. (24) Kto Mnie nie miłuje, nie zachowuje mojej nauki. Nauka zaś, którą ode Mnie słyszycie, nie jest moja, lecz Tego, który Mnie posłał – Ojca. (25) Powiedziałem wam to, dopóki jeszcze przebywam wśród was. (26) A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec ześle wam w imię moje, On nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co tylko wam powiedziałem. (27) Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam. Daję wam nie tak, jak świat go daje. Nie trwóżcie się i nie lękajcie. (28) Słyszeliście już, jak wam powiedziałem, że odchodzę i że potem znów przyjdę do was. Gdybyście Mnie miłowali, radowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

Medytacja 33>W La Storta, podczas wędrówki do Rzymu Ignacy otrzymuje wielką łaskę.

"Szli do Rzymu podzieleni na trzy lub cztery grupy. Pielgrzym szedł z Favrem i Laynezem i podczas tej drogi Bóg szczególnie go nawiedził. Po przyjęciu święceń kapłańskich postanowił, że przez rok nie będzie odprawiał Mszy św. przygotowując się (do niej) i prosząc Matkę Najświętszą, aby go chciała przyłączyć do swego Syna. Pewnego dnia gdy był w pewnym kościele o kilka mil od Rzymu i modlił się, poczuł taką zmianę w duszy i ujrzał z taką wielką jasnością, że Bóg Ojciec przyłączył go do swego Syna Jezusa Chrystusa, że nie odważyłby się nigdy wątpić o tym, że Bóg Ojciec przyłączył go do Swego Syna". (Autob. 96)

            Na nowo zabierają się do podróżowania do Rzymu, dlatego że Papież Paweł III powie im co mają robić. Mogą być posłani przez Papieża na misje na cały świat.

            Podczas tej wędrówki Chrystus wychodzi na spotkanie Pielgrzyma: podczas przystanku w La Storta w kapliczce w czasie modlitwy Ignacy słyszy głos: "Będę dla was łaskawy w Rzymie". Tajemnicza mowa boga w intymności serca. Ignacy był tak usposobiony, że "zachowując czystość stałą serca", ukierunkowując myśl i pragnienie ku Bogu, prosząc jednocześnie o tę łaskę intymności z Bogiem; prosił wytrwale przez pośrednictwo Maryi, Matki Boga i ludzi. Poprzez Maryję postępował ku Chrystusowi a przez Chrystusa do Ojca.

Pytania dotyczące twojego życia.

1. Jakie miejsce zajmuje Maryja w twoim życiu? Czy lubisz modlić się do Niej?

2. Czy przyjmujesz dar intymności z Panem, prosząc Go o to poważnie na modlitwie, wyraźnie Go szukając?

3. Czy istnieje coś lub ktoś, co przeszkadza ci w wyraźnym

oddaniu się Panu?

4. Do kogo zwracasz się w modlitwie w sposób spontaniczny: do Chrystusa, do Ojca czy do Ducha Świętego? Czy wtedy o tym myślisz?

Memento

            "Kochać Boga to pomagać Mu na tyle, ile to możliwe. To jest wartością tej miłości". (Życie św.Ignacego, Bartoli, IV,26 s.332)

Słowo Boże do medytacji - J 14, 23-28

Medytacja32>Słowo Boże do medytacji - J 13,1-16

Zbliżało się święto Paschy. Jezus wiedział, że nadeszła już godzina Jego przejścia z tego świata do Ojca. Zawsze miłował tych, którzy zostali w świecie, i pragnął miłować ich do samego końca. (2) A podczas wieczerzy, gdy szatan wstąpił już w serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, z pokusą, żeby Go wydać, (3) wtedy On, widząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga wraca, (4) wstał od stołu, złożył swe szaty, wziął prześcieradło i przepasał się nim. (5) Potem napełnił naczynie wodą, zaczął umywać uczniom nogi i ocierać je prześcieradłem, którym był przepasany. (6) Gdy zbliżył się do Szymona Piotra, ten rzekł do Niego: Panie, Ty chcesz mi umyć nogi? (7) A Jezus na to: Tego, co ja teraz czynię, ty na razie nie rozumiesz, zrozumiesz to jednak później. (8) Rzekł do Niego Piotr: Ależ nie, Panie! Ty mi nigdy nie będziesz umywał nóg. Lecz Jezus odpowiedział mu: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał nic wspólnego ze Mną. (9) Tedy rzekł do Niego Szymon Piotr: Panie, [umyj mi] nie tylko moje nogi, ale i ręce, i głowę. (10) A Jezus na to: Kto jest już po kąpieli, temu wystarczy, że umyje sobie tylko nogi, bo cały jest czysty. Wy też jesteście czyści, ale nie wszyscy. (11) Wiedział bowiem, kto Go miał wydać, i dlatego mówił: Nie wszyscy jesteście czyści. (12) Kiedy już umył im nogi, znów przywdział swoje szaty, wrócił na swoje miejsce przy stole i zapytał ich: Czy wiecie, co oznacza to, co wam uczyniłem? (13) Wy nazywacie Mnie Nauczycielem i Panem. Dobrze mówicie, bo jestem nim. (14) Jeżeli wobec tego Ja, Pan i Nauczyciel wasz, umyłem wam nogi, to czyż wy nie powinniście sobie również nawzajem nóg umywać? (15) Zostawiłem wam przykład, żebyście sobie nawzajem to czynili, co Ja wam uczyniłem. (16) Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posyła.

Medytacja32>W Wenecji Ignacy spotyka swych towarzyszy.

"W Wenecji miał Pielgrzym do zniesienia jeszcze inne prześladowania, ponieważ było tam dość ludzi, którzy twierdzili, że został on w Hiszpanii i w Paryżu spalony na stosie "in effigie". Sprawa zaszła tak daleko, że przeprowadzono proces, a wyrok wypadł na korzyść Pielgrzyma. Dziewięciu jego towarzyszy przybyło do Wenecji z początkiem roku 1537. Tu podzielili się na grupki, ażeby służyć w różnych szpitalach. po dwóch lub trzech miesiącach udali się wszyscy do Rzymu, aby otrzymać błogosławieństwo na podróż do Jerozolimy; tylko Pielgrzym nie poszedł a to z powodu obawy przed doktorem Ortizem i nowomianowanym kardynałem Teatynem. Towarzysze wrócili z Rzymu niosąc przekaz na 200 lub 300 dukatów, które im dano jako jałmużnę na przejezd do Jerozolimy. Oni jednak nie chcieli ich wziąć, chyba tylko w formie przekazu. W Wenecji ci, co nie byli kapłanami, otrzymali święcenia kapłańskie". (Autob. 93)

            Po prześladowaniu zwycięża prawda. Sentencja we wszystkim jest pomyślna dla Pielgrzyma. Dziewięciu "przyjaciół" w Panu przybywa do Wenecji, gdzie są przyjęci przez Ignacego z wielką radością. Więcej niż dwa miesiące pracują oni służąc chorym i biednym w szpitalach. To jest ćwiczenie się w pokorze, które pomaga w stawaniu się pokornym. Jeden z nich, Laynez, który będzie drugim generałem Towarzystwa opisuje te wydarzenia tak: "Pięciu z towarzyszy było w szpitalu dla nieuleczalnie chorych, innych pięciu u św. Jana i Pawła. Pozostawiliśmy studia, aby ćwiczyć się w służbie biednym. Magister Favre udzielał się szczególnie w spowiadaniu; Magister franciszek Ksawery wyróżniał się w żarliwości, miłości miłosiernej i zwyciężaniu samego siebie: zdarzało mu się znosić nieuczciwość chorych, aby przezwyciężyć siebie". Również towarzysze uczą się pokory i przygotowują się, aby być autentycznymi uczniami Chrystusa: " uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem" (por.Mt 11,29)

Pytania dotyczące twojego życia.

1. Co planujesz odnośnie twoich studiów?

2. Czy wprawiasz się już w tym, co będzie treścią twojego życia w przyszłości? W czym na przykład?

3. Jakie miejsce mają biedni w twoim życiu? Jak dalece współuczestniczysz w ich życiu? Czy służysz im?

4. Co myślisz o kapłaństwie?

Memento

            Ignacy napisał do swego brata: "Czyń wiele dobrego biednym, sierotom, potrzebującym. Ten, dla kogo Bóg był tak hojny, nie powinien być skąpy". (Paryż, czerwiec 1532)

Słowo Boże do medytacji - J 13,1-16

Medytacja31>Słowo Boże do medytacji - Mt 7,13-14

Wchodźcie przez bramę wąską, bo szeroka i przestronna droga prowadzi do zatracenia. A tak wielu nią kroczy! (14) Lecz brama, przez którą wchodzi się do życia, jest ciasna, a droga, która tam wiedzie, jest wąska. I tak niewielu ją znajduje !