"Poza
swoimi siedmioma godzinami modlitwy zajmował się jeszcze niesieniem pomocy
pewnym duszom, które przychodziły do niego w sprawach duchowych. A resztę dnia,
która mu pozostawała wolna, poświęcił rozważaniom o rzeczach Bożych, o tym,co w
danym dniu rozmyślał lub czytał". (Autob. 26)
W
Manresie Ignacy prowadzi życie całkowicie poświęcone Bogu i otwarte na innych:
w kontakcie z Bogiem staje się każdego dnia coraz bardziej świadkiem Chrystusa
i jednocześnie "człowiekiem dla innych". Ignacy czuje w sobie
powołanie do bycia apostołem, bycia posłanym.
Począwszy
od jego nawrócenia - spotkania z Chrystusem w modlitwie, zrodziła się w nim
autentyczna, ewangeliczna miłość bliźniego. Jego wiara jest ciągle ożywiana
przez tą miłość, która ujawnia się w czynach: "on pomagał osobom
przybywającym i szukającym go".
Tak
więc Manresa jest szkołą modlitwy i formacji apostolskiej dla Pielgrzyma. On
tam doświadcza radości obecności Bożej i cierpi z powodu skrupułów. Pogrążony w
doświadczeniach duchowych jednocześnie zachowuje postawę otwartości na służbę
wobec drugich.
Pytania
dotyczące twojego życia:
1.Czy
ustaliłeś z twoim ojcem duchowym czas poświęcony na modlitwę?
2.Czy
jesteś "człowiekiem dla drugich"? Wytłumacz, co ten zwrot oznacza dla
ciebie?
3.Czy
zauważasz w sobie integrację pomiędzy życiem duchowym i działalnością
apostolską? To znaczy: czy twoja modlitwa przemienia twoje życie? Czy twoje
życie przeobraża twoją modlitwę? Podaj jakieś przykłady.
Memento
"Nie tylko wśród ludzi, lecz
także wśród aniołów nie ma szlachetniejszego zajęcia nad oddawanie chwały swemu
Stwórcy i prowadzenie do niego stworzeń w miarę ich możliwości". (Z listu
o doskonałości i gorliwości apostolskiej)
Słowo
Boże do medytacji - J 15,1-5 (lub 15,1-17)
No comments:
Post a Comment